Gecenin çukurunda, tam da uykuya dalmanın arefesinde,
ya da her sabahın ilk ışıklarında göz kapaklarımı açma esnasında,
zihnimin ilk misafiri olurdun bir zamanlar,
hayallerim, gözlerime misafir olmanı beklemenin coşkusunu yaşardı,
Işığın her gün -aralıksız- geceye yenik düşmesi gibi ızdırap verici,
gün doğumunu beklemenin bayram sabahı heyecanı ve umudu gibiydi sana aşkım
Tekrar eden bir ızdırap ve umut…
Yorum Yok