Arama eskide o masumluğu
Maziyi hatırlamakla silinseydi bugünler
Keşke…
Kim oldum ki ben?
Kimdim ki?
Biraz olsun masum hissettiriyor dimi eskiler
Masum değiliz
Sen de bilirsin ki yaşattıklarını yaşamadan ölmrz insan
Beklemeli mi celladı
Yoksa önden yaşanan acının diyeti miydi bu?
Bir ihtimal daha yok, olmuyor, kaç ihtimal daha öğreneceksin sevilmenin köleliğinde?
Nasıl bir boşluk ki
Havayla dolsa bari az bi olsun dolu hissetsem
Desen de olmuyor
Kaç ihtimal daha var? Bulamadığım sevgiyi aramamaya ikna olmaya?
Hayatta hiç sevildiğini hissettiğin bir an oldu mu?
Belki de hiç olmayacaktı
Senin sınavın da buydu…
Sınav zor olandı, payımıza bu düştü
En azından bir kere olsaydı?
Ne yapalım,
Peki…
Eğer kaçmak istediğin kendinsen, fayda etmiyor başka bir yere gitmek
Olduğun yer hep, olmaman gereken yer gibi geliyor, arayışta yaşıyorsan ve kaçman gereken de kendinse aslında basit değil mi?
Sahi….
Evde olma hissini özlemişim
Evi değil, evde olma hissini
Çoktur evde olup da hissetmediklerim…
Her şeyi sıfırlayıp başlamak gerekiyorsa,
oyun bunu emrediyorsa,
İleride bir gün o sıfırın bir olup, dimdik duracağını bilsen de
Bugün sıfıra hizmet ediyor
hayat sana 1’i imkan vermiyorsa
hadi o zaman!
Yine, yeniden, sıfırdan
Başlayalım…
Yaşadığım hayattan mutluyum, ama yaşamak istediğim hayat bu değil.
Hoşbuldum, gelmeyi diler miydim? Bilmem….
Sana 2 söz getirdim bir şarkıdan…
Beni anlamadın da canım, kanatma ne olur?
Beni cümle cihan tanır, anlamadın yanarım…
Hiçbir yere ait hissedememem yerden mi? Benden mi?
Gezdim bulamadım, yoksa kaybettiğim ben miyim?
Ben hayatta doğru zamana inanmışımdır hep,
Sanki o zaman, bu zaman gibi hissediyorum
Daha ne kadar yalnız ve mutsuz hissedebilirim ki?
Birinin gelip kurtarması gerekmiyor muydu, tam da şu an,
Hani filmlerde hep öyle olmaz mıydı?
Leyla ile mecnunda ismail abinin bir sözü var,
Ben daha güçlü olmak istemiyorum ki diye,
Yeterince güçlenmedik mi? Daha fazlasına ne gerek?
Gel kurtar beni bu bataklıktan, her kimsen…