Yine Ceylan Ertem…
Bu şarkıyı çok severim ancak Ceylan Ertem’in yorumlaması bambaşka…
Ya ben buysam , beni mutsuz eden şeyler benim bir parçamsa
Onlar gittiğinde tüm benliğimi yitireceksem
Belki de onlar gidecek ve gerçekten ben olacaksam
Yine bir çelişki aklımda…
Denemesi bedava, kazancı kayıp bir hayat olabilir
Ya doğru cevaplar mutsuzluk pınarlarına gömülüyse
Bilemezsin, hiçbir zaman
Şıklardan birini seçer, yaşanmak üzere olan hayatı beklersin, iyi ya da kötü!
Ben çocukluktan süre gelen bir şekilde mutlu bir ev hayatı oluşturmaya çalıştım, salona çiçek aldım, odamı küçük aksesuarlar ve posterlerle süsledim, ama hep eksik kaldı, amacıma hiç ulaşamadım,
Bir gün anladım ki, ev mutlu olunacak bir yer değilmiş, insan evi sadece yatmaya gelmek için kullanmalıymış,
Ev insanın iç dünyasıyla başbaşa kaldığı bir yer, ve iç dünyamız o kadar kirli ki, içimizdeki su her daim bulanık, berraklaşmıyor,
Ceylan Ertem benim için her zaman farklı biri olmuştur.
Sesiyle, tarzıyla, yorumlamalarıyla eşsiz bir sanatçı.
Bana ilham veren müziklerin yanında ilham veren kişilerin en başlarında geliyor;
Çok heyecanlı bir toplumuz, her şeye açığız, her şeyi deniyoruz.
Ama sürdürülebilirlik sağlayamadığımız için, her konuda fikri olan, ama başarısı olmayan bir topluma dönüştük.
İçimizden birileri çıkıp heyecanını sürekli kılmalı, başladığını bitirebilmeli ve fark yaratmalı!
Bir Yaz öğleden sonrası
Ege’nin eşsizliği içinde,
Sana şiirler yazmak,
Heyecanla sana koşmak,
Okumak
Sarılmak
Kokunu her bir yanımda hissetmek
Kollarının bana sarılışını film gibi izlemek
Sıcaklığınla mest olmak isterdim,
Yokluğunda bir Kış akşamı,
İstanbul’un kalabalık ve kokmuş havasında,
Elimde sigaram,
İçimde mutsuzluk,
Tüm hayallerim umutsuzluk,
Ben çöküntüler yaşarken,
Yaşadığımız güzel günleri dahi unutmuşken,
Bu kadar bitmiş hissetmek,
istemezdim….
Geçen her yıl, her gün, her an çok güzel! Kötü hissediyorsan, bu tamamen düşüncelerinin eseri…
Sen kendinle barışık değilsen,
seni mutsuz eden şeyleri değiştirmeye cesaret edemiyorsan,
zamanın çok yavaş aktığından şikayet ediyorsan, ya da çok hızlı,
yoğunluktan bunaldıysan, ya da boşluktan sıkılmış,
sevgilin yok diye üzülüyor ya da eşinle kavgalıysan,
aileni özlüyor ya da seni çok sıkıyorlar diye isyan ediyorsan….
Bunların hepsi boş dostum!
Gün gelecek en yakınını aramaya cesaret edemediğin ellerini kıpırdatamayacak kadar yaşlanacaksın, ya da telefonun karşı tarafında biri olmayacak.
Zaman geçmiş olacak, bir bakmışsın yüzünde çizgiler, senin önüne geçmiş,
En zor anlarında sana destek olacak bir ailen olmayacak,
Geçen zaman değil, sensin, benim, biziz.
Zamanı ve götürdüklerini geri getirmek mümkün değil,
Sen iyisimi hayattaki en değerli “zamanın” farkına var ve onu en mutlu şekilde geçir…
Zamanın önüne geçemezsin, onu her şekilde kaybedeceksin, herkes kaybedecek, ama karar senin mutlu mu, pişmanlıklarla dolu mu!
Değiştirmeye çalışan değil, değişen olursa insan,
işte o zaman mutluluk daim oluyor…
Bu şarkının kitabımı oluşturmadaki etkisi bambaşka….
Hiç anlamadığım şekilde yaşattığı hislerle beni büyülü bir zamana taşıyor,
Bir çok satırımın ilham kaynağını sizinle paylaşmak isterim;
Hayata gelmemde bir amaç var,
ben bunu bilmiyorum,
sadece gerçekliyorum,
her şey olması gerektiği zamanda,
olması gerektiği gibi oluyor.
elimden geleni yapıyorsam,
geriye kalan, sadece izlemek
biliyorum ki,
o muhteşem tasarımcı
her şeyi en iyi şekilde dizayn ediyor,
aklına gelenin de,
başına gelenin de bir nedeni var,
eğer sen samimiyetini korur,
ve
hakkını verirsen yaşamın
aklına gelen
gerçekleşiyor,
Allah, nasip etmeyeceği şeyin hayalini kurdurmaz.
demişler,
eğer yeterince inanırsan,
elinden geleni yaparsan,
olacaktır,
ben bunu yazıyorsam
sen bunu okuyorsan,
bunun da bir sebebi var,
öğrenmeye hazır olana, öğretmen gelir
demişti bir büyüğüm
kesinlikle öyle!