Ben bazı şeylere kendimi hiç hazır edemedim. Bildiğim sokaklarda hep biraz farklıymış gibi olan ama aynılığa gömülmüş hislerde yaşadım
Yürüdüğüm sokaklar Kadıköy Beşiktaş değil de Paris olabilirdi belki de, ya da küçük bir köyün ıssız sokakları
Birinde kalabalıklar beni yalnız hissettirirdi, diğerinde gerçekten ıssızlığa gömülmüş o sokaklar
Her şey çok farklı olabilirdi ama bazı şeyler mutlak aynı
Belki de hazır olmamak lazımdı, hazır olmaya çalışmaktı yıpratan, bilmiyorum
Ama her neyse bu içimdeki, yaşananlardan çok yaşanacakların kaygısında, geri döndürülemeyecek şeyin esiri altında
Herkesin bir konuyla ilgili tanımlaması olur ya, benim ki bu, geri dönüşü olmayacak şeylerin korkusu ya da kaygısı yaşamımın merkezine, benden çok daha büyük bir özgüvenle oturuyor
Bense onun izin verdiği alanlarda, yaşamın sanki kontrol edilebilirmiş hissiyle yaşancı hayatlar yaşıyorum
Neyse başta da dedim ya ben bazı şeylere kendimi hiç hazır edemedim, hazır olmamak lazımdı belki de…
Yorum Yok