Başlık bile yok!

Yoruldum, yıldım, bıktım,
Bir seneye daha girerken, hani yaş da 35 sanki artık mutlu bir yılbaşım olmayacak gibi hissediyorum
Bilemiyorum gerçekten, belki de daha keskin kararlar almak gerek, her şeyi sıfırlamak gerek, birçok şeyi
Yeni bir insan yaratmadıkça benden, aynı sonuçlar devam…
Ama çok mutsuzum, artık katlanamıyorum
Özlüyorum onu(ufaklığı), bir ömür pişmanlıklar eklemek mi omuzlara, yoksa zaten yaşanmaz olan hayatı bazı bedeller göze alarak sıfırlamak mı?